Fosfor

Przede wszystkim stymuluje kwitnienie i zawiązywanie owoców oraz pobudza roślinę do tworzenia korzeni. Wchodzi także w skład związków stanowiących magazyny energii. Dla roślin jest dostępny w postali anionów fosforanowych (H₂PO₄^-, HPO₄^-).

W pielęgnowanych próchnicznych glebach niedobór fosforu zwykle nie występuje - w glebie, w której życie jest aktywne, wytwarza się odpowiednia ilość związków fosforu.

Do dopuszczonych w uprawach biologicznych nawozów fosforowych należy m.in. mączka kostna, tomasyna (w formie mączki) oraz miękkie fosforyty. Ponadto pomiot ptasi, kurzy, gołębi lub guano, zawiera ten pierwiastek w znacznych ilościach.

Przenawożenie fosforem

Hamuje przemianę materii u roślin. Nie mogą one przyswajać żelaza i miedzi, co prowadzi do wystąpienia objawów niedoboru tych pierwiastków i do zaburzenia wzrostu rośliny.

Niedobór fosforu

Hamuje wzrost roślin. Starsze liście ciemnieją a często pojawia się na nich czerwonawy, fioletowo-purpurowy odcień, zwijają się one pod kątem ostrym do łodygi. Korzenie słabo się rozwijają a owoce słabo zawiązują.