Przędziorki

Są to małe pajęczaki (0,4-0,7 mm), należące do rzędu roztoczy Acarina. Przędziorki żerują na spodniej stronie liści i nakłuwając tkankę wysysają soki. Uszkodzenia tkanki liści występują z reguły w przestrzeniach między nerwami i tam najwcześniej widoczne są żółtozielone, prześwitujące plamy. W silnie uszkodzonych miejscach tworzą się brązowe, nekrotyczne, wykruszające się plamy. W przypadku silnego porażenia liście przedwcześnie opadają. Wierzchołki latorośli oraz młode liście zaatakowane przez przędziorki ulegają zniekształceniu.
Szkodliwość przędziorków polega głównie na ograniczaniu powierzchni asymilacyjnej liści, co może mieć niekorzystny wpływ na jakość plonu owoców i drewnienie pędów. W okresie wegetacji, liczebność przędziorków ograniczają opryski preparatami zawierającymi siarkę (przy stężeniu 80% siarki w preparacie - stężenie roztworu - 0,2-0,3%). Preparat ten w stężeniu 2-3% jest bardzo przydatny w okresie przed pękaniem pąków, do tzw. wczesnowiosennych oprysków myjących. Zabieg wykonujemy najpóźniej na tydzień przed pękaniem pąków, najlepiej podczas ciepłej (minimum 15°C), słonecznej pogody. Oprysk powinien być dokładny i obfity, tak aby ciecz dostała się do każdego zakątka kory.
W rejonach gdzie często pojawiają się przędziorki oprysk Siarkolem Ekstra 80 WP (lub podobnym) powinien być wykonywany każdego roku przed rozpoczęciem wegetacji przez krzewy. Gdy wiosną okaże się, że przędziorki jednak powodują uszkodzenia młodych listków, musimy niestety sięgnąć po jeden z preparatów z grupy akarycydów (zgodnie z programem ochrony roślin). Zabieg należy wykonać ściśle z instrukcją na opakowaniu wybranego preparatu. Należy zwrócić uwagę aby wybrany preparat skutecznie niszczył również formy żerujące (dorosłe) roztoczy. Najbardziej ekologicznym sposobem zwalczania przędziorków jest użycie dobroczynka gruszowego (Typhlodromus pyri).